Actueel

Dat was natuurlijk ook wel nodig. Diverse coronabesmettingen hadden een behoorlijke wissel op het team getrokken. Sommige waren net hersteld en mochten mee, maar Sem, Desiree en Oskar waren helaas nog niet van de partij. Ook Arjan, een van beide trainers, mocht, dankzij een besmetting, nog niet mee. Dus Jordy moest het vandaag alleen doen, met twaalf spelers.

Zoals gebruikelijk waren we ruim op tijd in Staphorst en hadden de spelers alle tijd om aan het winterse, harde en hobbelige veld te wennen. Gelukkig hadden ze niet al te lang geleden, relatief eenvoudig, van Staphorst weten te winnen. Maar dat was thuis en op kunstgras. Als er maar niet te makkelijk over gedacht werd.

Het strijdplan was duidelijk: de lange bal moest er bij Staphorst uitgehaald worden, want er liep een snelle spits rond. Maar als dat geregeld kon worden, dan waren er mogelijkheden.

De ouders zaten inmiddels aan het tweede kopje koffie en veel onderwerpen waren al de revue gepasseerd, zoals de architectuur van de kantine, welke opties in een auto nu overbodig waren en ook of het inderdaad waar was dat onderdelen weleens met een helikopter werden ingevlogen. Tot slot werd er bijna een handtekeningenactie opgezet voor de oprichting van een nieuwe partij.

Kortom, we waren te vroeg in Staphorst en het werd hoog tijd voor de wedstrijd.

Nadat nog meer publiek uit Zwartsluis was aangekomen kon de wedstrijd beginnen. Het was inderdaad een knollenveld. Thijs moest gelijk reddend in actie komen, maar ook voor Cas en Hugo waren er aardige kansen, na goed doorzetten van Imre. De wedstrijd ging gelijk op en het spel speelde zich met name op het middenveld af. Het was niet makkelijk combineren en er moesten stevige duels worden uitgevochten, zonder dat dit tot noemenswaardige kansen leidde.

Uiteindelijk floot de scheidsrechter af voor de eerste helft, en eigenlijk had dit einde wedstrijd moeten zijn.

Echter er kwam nog een helft: passes kwamen niet meer aan, ballen werden niet meer lekker aangenomen, duels werden verloren, de lange bal werd er niet meer uitgehaald en kansen werden niet meer gecreeerd. Milan viel nog geblesseerd uit en na het eerste tegendoelpunt volgden er nog twee. Helaas 3-0 verloren. Te gemakzuchtig? Een te slecht veld? De tegenstander toch beter dan gedacht? Waarschijnlijk een combinatie, dus de volgende keer, gewoon weer een wedstrijd, met hopelijk een betere uitkomst!