Actueel

Een sportieve partij die ook in een gedeelde eindstand eindigde nl. 0 - 0. Tot zover een vrij normaal verloop. Na de wedstrijd waren er wat warrigheden aan DESZ -kant wat tot iets onverwachts leidde. De grensrechter besloot voor het weggaan nog even te controleren of de kleedkamer wel door de DESZ-meiden netjes was achtergelaten. (sjapoo van onze kant voor deze man). De DESZ-grens had zich hiervoor al twee helften het zweet uit zijn schoenen gelopen voor de meiden. Bij het afscheid nemen van de leiding van de Blesse MB1 bleek echter dat het zootje al was vertrokken zonder hem. Waarop hij nog even met ons de kantine ging in de veronderstelling dat men dra zou terugkeren erachter komend dat men hem was vergeten, Maar al wat er gebeurde er kwam niemand meer terug. Hierna toch maar eens even bellen met het thuisfront. Hij zou opgehaald worden. Nou, dat ging nog wel even duren. Nou fraai is dat dacht hij: hoe kunnen ze mij nou zo vergeten!

Wij van de Blesse herkennen natuurlijk direct een bevlogen vrijwilliger en dachten zo: gezellig een biertje derbij, een goed gesprek en daarna maar de overschrijvingsformulieren er bij en we hebben er weer prachtig clubmens bij. Niet dan? Geef ons eens ongelijk. Hij twijfelde wel, maar zijn clubliefde voor de meiden van DESZ MB1 overwon. Dat kunnen wij natuurlijk ook wel weer waarderen. Even voor zessen kwam uiteindelijk een rescue-team op de proppen, bestaande uit Jeanette Sol, Mariette Sol, Denise Sol en Celine ten Napel uut de sluus! Zichtbaar ontroerd namen hij en wij afscheid van elkaar. DESZ MB1 kan maar trots zijn op zo een clubman die toch ondanks alles voor zijn team staat. Maar volgens ons heeft de man echt wel wat tegoed van jullie.