Actueel

Als jongen was Alfred al niet weg te slaan uit de speeltuin achter zijn huis, waar hij eindeloos stond te voetballen. Via buurman Gerrit van Keulen meldde hij zich, samen met Hans, op achtjarige leeftijd aan bij DESZ. Het begin van een indrukwekkende verenigingstrouw: hij doorliep alle jeugdteams, speelde vele jaren in het 3e en 4e elftal en bleef in totaal maar liefst 43 jaar lid van de club, waarvan 33 jaar als actief voetballer.

Achterin voelde Alfred zich het meest thuis, hij was geen aanvaller, zei hij zelf vaak genoeg. Toch maakte hij zijn 'mooiste doelpunt': een knalharde uithaal in de kruising… helaas wel in zijn eigen doel. Het typeert zijn humor en relativeringsvermogen, want hij kon er zelf misschien nog wel het hardst om lachen. Een seizoen keepte hij zelfs in het 4e, altijd bereid om bij te springen waar nodig. Hij vierde 2 kampioenschappen. Die met het 4e onder trainer Rini Hoogenkamp en met het 3e onder begeleiding van Harm Folkerts.

Zijn betrokkenheid bij DESZ ging echter veel verder dan alleen spelen. Alfred was een trouwe en trotse supporter van Evan en Ruben. Hij stond vaak langs de lijn als grensrechter en rijden was voor hem nooit een probleem. Daarnaast had hij zijn vaste loopje: donderdagavond en zaterdagmiddag naar DESZ om met zijn voetbalmaten een biertje te drinken. Hij plande zijn weekend er serieus omheen. De derde helft? Dat was zíjn helft. Een feestje van DESZ wilde hij nooit missen. Ook draaide hij regelmatig kantinedienst op donderdagavond en ging hij graag mee op de bekende Duitsland-reisjes. Alfred was DESZ, in alles wat hij deed.

We verliezen in Alfred een warm, trouw en bevlogen verenigingsmens, iemand die niet alleen aanwezig was, maar die het verenigingsleven mooier maakte door wie hij was. Zijn lach, gezelligheid en oprechte betrokkenheid zullen gemist worden langs het veld, in de kantine.

We koesteren de herinneringen en zijn dankbaar voor alles wat hij voor ons en voor DESZ heeft betekend.

Rust zacht, Alfred.