Een goede morgen voor JO11-1
Maandag 30 april | Goedemorgen. Het eerste wat zoonlief deze ochtend zegt: 'Wat voor dag is het vandaag?' Geen goedemorgen, maar een verward hoofd: wie, wat, waar? 'Oh ja,… het is zaterdag… voetballen! Vandaag moeten we tegen WVF.' Gisteren was het Koningsdag. De naweeën zijn merkbaar.
Wanneer ik even later naar de bakker fiets, kom ik spelers tegen die vanuit de Barsbeek richting DESZ terrein fietsen. Ter hoogte van de Berkenlaan zie ik hen nog even weemoedig over de linkerschouder kijken. Ja, hier gebeurde het de afgelopen week. Hier moest je zijn: de kermis!
En gisteren, Koningsdag, was de topdag!
Op deze Koningsdag is de sfeer relaxed in de groepsapp van JO11-1. Ouders wensen elkaar goedemorgen, goedemorgen, goedemorgen…. Tom geeft aan munten voor de zweefmolen ingeslagen te hebben. Niemand wil nog denken aan de voetbalwedstrijd van de volgende dag.
Ook 's middags wordt er in de app op herhaling vriendelijk gegroet: goedemiddag! Een foto van Sem en Tom in de zweefmolen komt voorbij. Uit de teksten hierbij blijkt dat de trainers al wel gefocust zijn op de komende wedstrijd. 'Alvast warmdraaien voor zaterdag.' 'Vliegend naar de 3 punten.'
Draaide het in de afgelopen feestweek om het aantal munten voor de botsauto's en de zweefmolen. Vandaag, zaterdag, draait het om het aantal punten! We zijn op dit moment koploper in de competitie en willen dat zo houden. Spannend, want WVF heeft wel gewonnen tegen de nummer 2. Hoe zal het deze wedstrijd gaan?
In de warming-up is er speciale aandacht voor Bart. Hij zal vandaag keepen en heeft er zin in. Ook de andere spelers lopen zich warm. Even later is iedereen is er klaar voor: spelers, trainers en toeschouwers, alleen de scheids ontbreekt. Gelukkig wil Tom deze taak overnemen.
Er wordt een fluitje geregeld en de wedstrijd kan van start. Terwijl de laatste veters nog gestrikt worden rolt de bal al over het veld. DESZ heeft veel balbezit, maar heeft tijd nodig om in de wedstrijd te komen. Vanaf twee kanten wordt door de trainers geschreeuwd: 'Tempo omhoog!' Ook vanuit het doel klinkt van de keeper aanmoediging: 'Kom op, jongens!'
Ook ik, als moeder, moedig aan vanaf de zijlijn: 'Aanzetten!' Subtiel word ik door een mede toeschouwer erop gewezen dat scoren vanaf de middellijn niet haalbaar is. Uhm ja, klopt, voetbalinzicht heb ik niet.
Een voetbalwedstrijd analyseren is dan ook niets voor mij. Wat ik wel zie is een voetbalteam dat echt een team vormt. Samen plezier heeft in voetbal, elkaar onderling aanmoedigt. Trainers die ervoor willen gaan en oog hebben voor de kinderen. En een achterban van ouders en grootouders die enthousiast vanaf de zijlijn meeleven en aanmoedigen. Dat is genieten!
Intussen gaat de wedstrijd door en bieden de tegenstanders weinig weerstand. We gaan met 3-0 de rust in. Ook de tweede helft lukt het om op voorsprong te blijven. De spelers laten mooie acties zien. Er zijn een aantal terugspeelballen op de keeper, maar er zijn zeker meer ballen op het doel van de tegenstander. We scoren nog 7 keer, met als hoogtepunt het afstandsschot van Anouk.
Deze wedstrijd eindigt met 10-0. De 3 punten zijn binnen. Tien doelpunten gescoord. Tien, een prachtig resultaat op een rapport. Toch zijn cijfers maar bijzaak en gaat het om de weg naar dat resultaat toe. Er als team samen voor gaan. Dat zit zeker goed bij JO11-1 .
We kunnen in dat opzicht terugkijken op een geslaagde wedstrijd, een goede morgen!
Foto's: Karin Visscher